9 Temmuz 2012 Pazartesi

Mutlu haber güvercini

23 Haziran Cumartesi günü ilk işimiz soluğu hastanede test yaptırmakta almak oldu ve öğlen 13:00' de beklediğimiz sonuç elimize ulaşmıştı. Tam da düşündüğümüz gibi..

Çok heyecanlıydım çünkü sıra herşeyden habersiz annemlere sürpriz yapmaya gelmişti. Onların bebeği ne kadar istediğini çok iyi biliyordum çünkü.. Ama önce yengemlerde gün vardı. Yengemi arayıp iki kişi gideceğimizi söyledim tamam dedi, hatta yemeği dışardan sipariş ettikleri için "arkadaşın ne ister?" diye sordu. Bu soruya gerçekten çok hazırlıksız yakalanmıştım ve o rejimde filan diye geçiştirmeye çalıştım. Yolda heyecandan ellerim titriyordu. Gittim ve zili çaldım. Yengem kapıyı açtı tam içeri girecekken "arkadaşın nerede" diye sordu, "göremedin mi iki kişi geldik biz" dedim. Hemen anladı tabi :) Sevinçle kucaklaştık, bebeğimin Serra ablası da ayrıca çok çok sevindi, havalara uçtu bir kuzeni olacağı için.. O arada Kağan aradı beni ve mutlu haberi öğrendi ve resmen kilitlendi çocuk:) babasına verdi telefonu, abime de söyledim dayı olacağına o kadar sevindi ki anlatamam. Yıllardan beri bunu bekler dururmuş meğer...

anneanne - dedeye sürpriz

Neyse orada da günü bitirdikten sonra sıra annemlere haberi vermeye geldi. Bu arada Serra da babaannesinin haberi duyunca vereceği tepkiyi merak ettiği için benimle birlikteydi. Uğur beni aldı ve Özdilek'e gidip bebek patiği alıp hediye paketi yaptırdık. Sonra annemlere gittik. Bir süre oturduk annemle babama  "size bir hediye aldık" deyip anneme uzattım paketi. Ama içimdeki heyecan öyle bir noktaya gelmişti ki annemin paketi açmasıyla benim ağlamaya başlamam bir oldu. Yine mutluluk ve sevinçle kucaklaşma vardı ve biliyordum ki o an orada olan herkes çok mutluydu...  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder